Biotyna to witamina H, zwana także witaminą piękna. Nie bez przyczyny! Odpowiedni poziom biotyny w naszym organizmie ma wpływ na zdrowy wygląd naszej skóry, paznokci i włosów. Biotyna występuje naturalnie w wielu produktach spożywczych, ale jeśli mamy konkretne objawy jej braku, lekarze zalecają wówczas zastosować terapię biotyną w formie lekarstwa lub suplementów Istnieją jednak sytuacje, gdy biotyny nie należy przyjmować – przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej!
Przyjmowanie biotyny – skutki
Biotyna ma ogromny wpływ na nasze samopoczucie. Osoby stosujące terapię biotyną wskazują na przywrócenie energii potrzebnej do codziennego funkcjonowania, a także wzmocnienie mięśni i stawów. Skutki przyjmowania biotyny widoczne na pierwszy rzut oka to m.in.:
- mniej przetłuszczające się, lśniące i mocne włosy,
- ładniejsza skóra,
- wzmocnione płytki paznokci,
- szybsze gojenie się ran.
Przyjmowanie biotyny – dla kogo?
Na terapię biotyną decydują się z reguły kobiety, które zaobserwowały u siebie, któryś z poniższych objawów:
- nadmierne wypadanie włosów, rzęs bądź brwi,
- skórne stany zapalne, zmiany łojotokowe, łuszczyca
- łamliwe paznokcie,
- ból mięśni,
- gorsze samopoczucie i zmiany nastroju,
- ciągłe poczucie senności i zmęczenia,
- wymioty, biegunki oraz nudności,
- zapalenie spojówek.
Takie objawy nie oznaczają jednak, że bezrefleksyjnie możemy sięgnąć po biotynę, na przykład w tabletkach. Warto przed decyzją o terapii bądź suplementacji, przyjrzeć się ogólnemu stanu swojego zdrowia i w tym celu skonsultować się z lekarzem.
Przyjmowanie biotyny – przeciwwskazania
Chcesz zacząć przyjmować biotynę, ale nie wiesz na co należy zwracać uwagę przy doborze leku bądź suplementu? Pierwszym “alarmem” jest uczulenie na jakikolwiek składnik. Listę składników każdego środka farmaceutycznego znajdziemy w ulotce dołączonej do opakowania. Ważne, by dokładnie się z nią zapoznać i zachować na przyszłość.
Warto wiedzieć, że na zmniejszenie stężenia biotyny we krwi ma wpływ przyjmowanie leków przeciwdrgawkowych (takich jak: fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, prymidon). Natomiast kwas walproinowy obniża aktywność enzymów metabolizujących biotynę.
Terapia biotyną – na co zwracać uwagę?
Kolejną informacją, którą warto wziąć pod uwagę to to, że kwas pantotenowy w wysokich dawkach oraz kwas liponowy zmniejszają skuteczność biotyny, dlatego nie należy stosować tych leków jednocześnie z biotyną.
Poza tym:
- zmniejszenie stężenia biotyny we krwi powoduje także alkohol;
- do przyspieszania procesu rozpadu biotyny w tkankach przyczyniają się hormony steroidowe;
- na zmniejszenie zawartości lub działania biotyny w organizmie mogą mieć wpływ antybiotyki (na skutek zaburzania funkcji mikroflory jelitowej)
- na przetwarzanie biotyny u kobiet, co może powodować jej niedobór i zmniejszoną skuteczność leczenia ma wpływ palenie papierosów.
Kiedy nie stosować biotyny?
Choć witamina B7 jest niezbędna do zdrowego funkcjonowania organizmu, istnieją takie sytuacje, gdy nie warto jej przyjmować. Przede wszystkim warto pamiętać, że niedobory biotyny występują bardzo rzadko, dlatego decyzja o zakupie leku bądź suplementu diety powinna być uzasadniona wymienionymi wcześniej objawami bądź zaleceniami lekarza.
Uwaga dla osób leczących się niedoczynność tarczycy – biotyna w dawkach powyżej 10 mg na dobę może zaburzać wyniki niektórych badań laboratoryjnych (oznaczanie niektórych hormonów, zwłaszcza hormonów tarczycy). W związku z tym, na kilka dni przed wykonaniem planowanych badań laboratoryjnych należy odstawić biotynę oraz poinformować o tym lekarza.
Jeśli chodzi o wiek, w którym warto rozpocząć terapię biotyną, wskazuje się, jak zwykle przy różnych medykamentach, na granicę wieku – dwanaście lat. Dzieci poniżej dwunastego roku życia nie potrzebują dostarczania organizmowi dodatkowej dawki biotyny (chyba, że lekarz stwierdzi inaczej). Jeśli zdecydujemy się na podawanie biotyny dziecku w wieku od dwunastego do osiemnastego roku życia, należy to skonsultować z lekarzem. W końcu zdrowie i bezpieczeństwo jest najważniejsze!
